جزیره من

1. چقدر حرص خوردم وقتی

این پست رو میخوندم البته از ترم اولی با این اساتید بی سواد مواجه شدم حرص میخورم و ناراحتم ، اینکه معلمای آینده این مملکت زیر دست اینها باید رشد کنن واقعا؟! پر از تناقض من موندم چطور با این اساتید، وقتی از سند تحول و گام دوم حرف میزنن خندشون نمیگیره! همینقدر مضحک، بعضی اساتید دیگه من که اصلا بهشون توی کلاس استاد نمیگم حیفه! یا به قول استاد شماره 59 که گفت: میدونین شما گاهی وقتا میگین چه استاد بیسوادی، ولی شاید اون استاد سوادشو داشته باشه اما نتونه علم و سوادشو عرضه کنه، شما ها یادبگیرین که چطور علم و دانشتون رو به نمایش بدین.» خب در این شرایط میگم که چه حاصل؟

2. استاد زبانم گفت که:سیستم دانشگاهی تمام دنیا بوی قرن قبلی رو میده هنوز سیستم خرابه، بنابراین برین دنبال چیزای جدید مثل اپلیکیشن های جدید و غیره الان توی دانشگاه درس نمیدن! اما بعدا میگین ای وای کاش یاد میگرفتم، بدونید که کار آینده تون عوض میشه.به خودتون قول بدین که برای اینه جلو بیفتید یادبگیریم چطوری کار آینده تون عوض میشه، هر روز یاد بگیرین چطوری چیز جدید یاد بگیرین» اینجاش که گفت بدونید کار آیندتون عوض میشه یهو ذهنم رفت سمت هوش مصنوعی، پیش خودم فکر کردم خیلی از شغل ها که با انقلاب صنعتی از بین رفتن، ممکنه شغل معلمی هم در آینده با انقلابی به نام هوش مصنوعی از بین بره؟ بعد چند روز بعدش توی اینستاگرام یه پیج دیدم که برای یه دانشجوی کامپیوتر دانشگاه امیرکبیر بود، توی پیجش در مورد هوش مصنوعی توضیح میده یه پست داشت به این عنوان آیا شغل من از بین میرود؟» که شغل ها به چهار دسته تقسیم میشدن 1. منطقه امن 2. پوشش انسانی 3. پیشرفت آهسته 4. منطقه خطر ؛ منطقه امن شغل هایی که هوش مصنوعی نمیتونه انجامشون بده مثل وکیل و مدیر روابط عمومی، پوشش انسانی شغل هایی که هوش مصنوعی کاملا جای اونها رو نمیگیره اما باهاشون آمیخته میشه مثل معلمان (خوشبختانه :| )، پیشرفت آهسته: هوش مصنوعی احتمالا در آینده میتونه انجامشون بده برام جالب بود مثلا پژوهشگران، مقاله نویسان، طراحان گرافیک، محقق دارو و پزشکی و دانشمندان :| باز یه سایت بود که شغل رو بنویسی بهت میگه که این شغل از بین میره یا نه!

اینجا باز سرچ زدم دیدم برای معلم ها هم چند دسته بندی تعیین کرده؛ زدم متوسطه نوشت بدون نگرانی! اما برای معلمان ابتدایی نوشت کاملا ایمن.

چند روز پیش یک پیام تحت عنوان مدیریت کلاس در گروه دبیران کشوری رشته خودم گذاشتم و ازشون راهنمایی خواستم، در نتیجه تجربیاتشون رو با من به اشتراک گذاشتن:

1. همیشه همیشه جلسه اول جدی و با اقتدار برید کلاس اما یه جمله میخوام بهتون بگم تحت هیچ شرایطی حتی بدترین شرایط که عصبانی و ناراحت میشید به دانش آموزی بی احترامی نکنید منظورم گفتن واژه نامناسب هست، چون اینطور دبیری بیشتر خودشو زیر سوال میبره، اینطوری شاید دانش آموز یه چیز بگه عزت معلم زیر سوال بره.
2. سعی کنید جدا جدا بنشینند و دانش آموزان شلوغ رو کنار هم نگذارید بنشینند.
3. خودتونو تابلو نکنید، یه طوری غیرمستقیم تنبیه کنید مثلا از دانش آموزان شلوغ درس بپرسین یکم سوالات سخت.
4. پیش همکار ها مشکلات کلاستون رو نگید بعضی ها سواستفاده میکنن
5. بهشون بگید برای نمره مستمر نظم و انظباطشون تاثیر داره، حتما جلسه اول انتظارات و قوانین کلاس رو مشخص کنید.
6. نزارید بیکار باشن بهشون تکلیف بده، هیچ وقت نزارید بیکار باشن.
7. از قوانین و اصولی که بیان کرده اید (اگر واقعا حساب شده هستند) کوتاه نیاید.
8. تغییر چیدمان صندلی کلاس ها به روش U شکل اینطوری تسلط معلم به کلاس بیشتره.
9. به هیچ وجه با دانش آموز دهن به دهن نشید، از دانش آموزان باهوش ولی شیطون و شر به عنوان همیار معلم برای کنترل کلاس، امتحانات، حضور و غیاب استفاده کنید، حتما حتما با مطالعه و دست پر سر کلاس حاضر بشید بفهمن ضعف دارین اذیتتون میکنن، باید ابتدا قبولتون داشته باشند.
10. یک نکته را در نظر بگیرید و بر اساس آن برنامه ریزی کنید: 1. هر چه سن دانش آموز کمتر باشد، آزادی در اختیار معلم و انتخاب بچه ها محدودتر است، در کلاس دوازدهم میتوان آزادی بیشتری نسبت به کلاس دهم داد، اگر بخواهید فرم همه کلاس هایتان از نظر نظم، مدیریت، تدریس، ارزشیابی و نتایج ارزشیابی مشابه باشد، احتمالا به مشکل خواهید خورد. 2. اگر بیشتر دبیران با یک کلاس مشکل دارند لازم است درخواست جلسه دبیران کنید و در آن جلسه اختصاصا به مسئله آن کلاس رسیدگی و تصمیم واحد بگیرید. 3. در دوره نوجوانی بیکار بودن و استراحت برای کلاس مشکل آفرین است فکری برای پرکردن اوقات کلاس کنید 4. گاهی لازم است با دانش آموزان مورد نظر انفرادی صحبت کنید و سعی کنید با آنها ارتباط انسانی همراه با احترام برقرار کنید و تهدید را برای آخرین حربه در نظر بگیرید. 5. اگر امکان دارد از تدریس تصویری و پاورپوینت استفاده کنید اما به مدت کوتاه.
11. یه همکاری داشتیم مرحوم شد خدایش بیامرزاد میگفت: یه جو زور بهتر از هفتار من حرف حساب است، البته این حرف همه جا و درباره هر کسی کاربرد ندارد.
12. در اولین جلسه ای که با کلاس جدید کلاس دارم هیچگاه تدریس نکرده ام، دو سه شرط ساده دارم و برایم مهم است: 1. درست نشستن و نکشیدن صندلی 2. به موقع حرف زدن و قطع نکردن حرف دیگران 3. با بهداشتی ترین کلمات سخن گفتن 4. پرهیز از خوردن در کلاس و عدم اجازه برای دستشویی مگر برای دانش آموزان مشکل دار. لازم شد نوازش (کتک زدن) هم هست اما معمولا هر دو سه سال یکبار، خبرش که بپیچد کافی است :)
13. بعد از چهل سال سابقه کار توصیه میکنم، هیچ وقت بخاطر مسئله انظباطی بچه را از کلاس بیرون نکنید یا اولیای دانش آموز را نخواهید به مدرسه توصیه های من: 1. اجازه ندهید اینها کنارهم بخصوص آخر کلاس بنشینند. 2. از اون دانش آموزان درس بپرسین و بخاطر درس نخواندن از کلاس با نماینده کلاس بفرستیدش دفتر، بعد هم راهش ندهید سرکلاس. 3. سه جلسه برای درس که بیرونش کردید ولی فرد را بخواهید و راجع به درس نخواندنش با پدر و مادرش صحبت کنید و فراموش نکنید که اصلا راجع به مسئله انظباطی دانش آموز حرفی نزنید و شکایت نکنید. 4. این روش را با یکی یا دو نفر از گردن کلفت ها انجام دهید 5. نفر سوم و چهارم را که وارد بازی میکنید اما آنها را میبخشید و بهشان سخت نمیگیرید. امیدوارم جواب بدهد.

خیلی خوشحال شدم از این همه تجربیات و پیشنهادات جالب، خدا خیرشان دهد.